Τον 16ο αιώνα, οι ναυτικοί ανακάλυψαν το φύλλο του Bayrassen, το κοινό όνομα για Pimenta Racemosa, ένα μικρό δέντρο από τις Αντίλλες, το οποίο είναι επίσης γνωστό ως Bay St. Thomas. Τα αποξηραμένα φύλλα του που τρίβονταν στο σώμα έβαλαν ελεύθερα ένα πολύ αρωματικό λάδι, έναν εξαιρετικό τρόπο για να κρυώσουν και να αρώματα μετά από όλους τους μήνες στην ανοικτή θάλασσα ...

Ενώ οι αγρότες των Αντίλλων έκαναν φορτία ζάχαρης με ένα στόχο Ευρώπη, κάποιοι φανταστικοί σκλάβοι στις ίδιες φυτείες ζαχαροκάλαμου ανακάλυψαν ότι η ζυμωμένη μελάσσες (ένα από το προϊόν της ζάχαρης) θα μπορούσε να μετατραπεί σε αλκοολικό ποτό που περιέχει ζάχαρη. Οι ζυθοποιοί χρησιμοποίησαν τον αγωγό των σκλάβων, απεστάλησαν τη μελάσα για να εντείνουν το περιεχόμενο αλκοόλ στο ποτό και να δημιουργήσουν το διάσημο ρούμι. Για έναν φανταστικό ναύτη από τα νησιά Jungfern, αυτή ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να παρασκευαστεί τα φύλλα και έτσι να εξαγάγει τα αιθέρια έλαια.

Ο κόλπος γεννήθηκε.
Αυτό το νερό άρωμα χρησιμοποιήθηκε από τους νησιώτες με μπαχαρικά, κελύφη εσπεριδοειδών, κανέλα, κλπ.

Εκλεπτυσμένο για να το αρωματοποιήσει σύμφωνα με το γούστο σας και έτσι έγινε μια αρωματική χειρονομία ευχαρίστησης στο μασάζ ή μετά το ξύρισμα.

Αυτό το άρωμα, το οποίο δημιουργήθηκε στις Αντίλλες, έπειτα παρουσίασε μια συντριπτική επιτυχία παγκοσμίως. Αρχικά εκτιμάται ιδιαίτερα στους κομμωτές των Αμερικανών ανδρών στη Νέα Υόρκη, μεταφέρθηκε ακόμη και στις βασιλικές αυλές της Ευρώπης.

Το Bay Rum εξακολουθεί να είναι δημοφιλές με τους άνδρες στα νησιά της Καραϊβικής (από τις Βερμούδες έως τις Μπαχάμες μέχρι το Μπαρμπάντος και τις Παρθένες Νήσους). Η Ligne St Barth ήθελε να διατηρήσει αυτή την όμορφη παράδοση της Καραϊβικής και ταυτόχρονα να δώσει τη νεωτερικότητα δημιουργώντας ένα αυθεντικό άρωμα. Οι κορυφαίες νότες διατηρήθηκαν (ασβέστη, φύλλο του δέντρου Bayranum σε μια χορδή του παλιού ρούμι από τη Μαρτινίκα), το Cardamom από τη Γουατεμάλα (η βασίλισσα των μπαχαρικών) και η πιο βέβαια προστέθηκαν.