Η αδύναμη εμφάνιση της μειωμένης Σελήνης εξαφανίζεται μέχρι να υπάρχει μόνο αδιαπέραστο μαύρισμα πάνω από τους βοσκοτόπους. Ένα κοπάδι ελάφια τολμάει ερεθιστικά στην απεραντοσύνη. Αν και οι μακρινοί λαιμοί τους τείνουν να τρώνε, τα ευαίσθητα πόδια τους παραμένουν τεταμένα για να φύγουν. Σε κοντινή απόσταση, το γυαλιστερό χρυσό διεισδύει στα γυαλιστερά και τα μεταξένια αυτιά γίνονται σκληρά και αντιδρούν στην παραμικρή τρόμο. Η Τίγρη διστάζει, λαμβάνοντας υπόψη το θήραμά του, μια στιγμή ευπάθειας. Πηδώντας σε μια απρόσκοπτη κίνηση και βυθίζεται στο θύμα του, όπου οι σωλήνες του ξυράφι -Sharp τρυπούν βαθιά μέσα στο λαιμό του ελάφια. Όταν εξαφανιστεί η ζωή του ελάφια, το κοπάδι του έχει ήδη εξαφανιστεί και εξαφανιστεί τη νύχτα.